Хведар Ільяшэвіч

Хведар Ільяшэвіч
Хведар Ільяшэвіч
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	М. Д.
Дата нараджэння	17 лютага 1910
Месца нараджэння	Вільня, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	7 лістапада 1947 (37 гадоў)
Месца смерці	Ватэнштэт, Зальцгітэр, Ніжняя Саксонія, Бізонія[d];
Пахаванне	Галендорф[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя; Польская Рэспубліка;
Альма-матар	Віленская беларуская гімназія; Віленскі ўніверсітэт;
Месца працы	Віленская беларуская гімназія; Новая дарога; Раніца; Беларуская гімназія імя М. Багдановіча[d];
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, паэт, журналіст, выкладчык, выдавец, рэдактар, палітык
Гады творчасці	1922—1936
Жанр	паэзія
Мова твораў	Беларуская
Дэбют	«Веснапесні» (1922)
Грамадская дзейнасць
Партыя	Беларуская незалежніцкая партыя;

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ільяшэвіч.

Хведар Ільяшэвіч (псеўданім Святаслаў Залужны; 17 лютага 1910, Вільня — 7 лістапада 1948) — беларускі паэт, празаік, гісторык, грамадскі дзеяч.

БіяграфіяПравіць

Скончыў Віленскую беларускую гімназію і гістарычны факультэт Віленскага ўніверсітэта. Магістр філасофіі (1936). Выкладаў беларускую мову ў Віленскай беларускай гімназіі. Актыўна ўдзельнічаў у беларускім культурным жыцці, друкаваўся ў беларускіх часопісах. Да 1939 выдаў тры зборнікі вершаў. Двойчы арыштаваны польскімі ўладамі. У 1927 звольнены з працы ў гімназіі. Жыў у Тапалянах каля Беластоку.

Падчас нямецкай акупацыі дзеяч Беларускага камітэта, а з вясны 1943 старшыня Беларускага нацыянальнага аб’яднання ў Беластоку, рэдактар штотыднёвіка «Новая дарога». У ліпені 1944 выехаў у Берлін, працаваў у рэдакцыі «Раніцы», у 1944 г. выдаў серыю кніг у рамках «Народнай бібліятэчкі». Рэдагаваў часопіс «Шляхам жыцьця» (1946-48), бюлетэнь «Апошнія весткі» (разам з Міколам Шылам), выданні Беларускай незалежніцкай партыі. Уваходзіў у кіраўніцтва падпольнай БНП, быў сябрам Замежнага сектару ЦК БНП.^[1] Удзельнічаў у Другім Усебеларускім кангрэсе.

Пасля капітуляцыі Нямеччыны жыў у лагеры для перасяленцаў у Ватэнштэце, настаўнічаў у мясцовай беларускай гімназіі, апекаваўся беларускім скаўтынгам. Трагічна загінуў у аўтакатастрофе ў лагеры. Пахаваны ў Галендорфе(ням.) бел. паблізу Браўншвайга.

ТворчасцьПравіць

Аўтар кніг: «Навагоднія запросіны» (1946), «У Купальскую ноч» (1946), «Песні выгнання» (1947), «Апавяданні» (1948). У 1981 г. выйшла кніга «Недапетая песня. Жыццё і творчая спадчына Хведара Ільяшэвіча»^[2].

Зноскі

↑ Сяргей Ёрш Вяртаньне БНП. Асобы і дакумэнты Беларускай Незалежніцкай Партыі. Архівавана з першакрыніцы 25 ліпеня 2019.
↑ Юрэвіч, Л. Шматгалосы эпісталярыум : гісторыя людзей і ідэй на эміграцыі ў ліставанні / Лявон Юрэвіч.. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны ; кн. 20). — Мінск: Кнігазбор, 2012. — 660 с. — ISBN 978-985-7007-43-1.

ЛітаратураПравіць

Юрэвіч, Л. Шматгалосы эпісталярыум : гісторыя людзей і ідэй на эміграцыі ў ліставанні / Лявон Юрэвіч.. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны ; кн. 20). — Мінск: Кнігазбор, 2012. — 660 с. — ISBN 978-985-7007-43-1.

СпасылкіПравіць

[1] Сяргей Ёрш Вяртаньне БНП. Асобы і дакумэнты Беларускай Незалежніцкай Партыі. Архівавана з першакрыніцы 25 ліпеня 2019.

[Шмат-2] Юрэвіч, Л. Шматгалосы эпісталярыум : гісторыя людзей і ідэй на эміграцыі ў ліставанні / Лявон Юрэвіч.. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны ; кн. 20). — Мінск: Кнігазбор, 2012. — 660 с. — ISBN 978-985-7007-43-1.

[1]

[2]