Сын канцлера Мікалая Радзівіла Старога .
Ю. Радзівіл, XVIII ст. З 1500-х г. займаў пасады намеснікаў, у т.л. вялёнскага , мейшагольскага , мерацкага , уцянскага , мазырскага (у 1511—1514), гарадзенскага (з 1514), лідскага і беліцкага (з 1528). Падчашы ВКЛ у 1509—1517, ваявода кіеўскі ў 1511—1514, гетман надворны (польны) у 1520—23 гг., кашталян троцкі ў 1522—1527 і віленскі з 1527, адначасова маршалак надворны з 1528 і вялікі гетман ВКЛ з 1531 г. Праславіўся сваім удзелам у войнах, перамогамі ў 30 бітвах. У 1508 удзельнічаў у вайне з Маскоўскай дзяржавай . У 1511 са слуцкім князем Ю. С. Алелькавічам разбіў крымскіх татараў ва ўрочышчы Рутка за 20 міль ад Кіева. 28.4.1512 удзельнічаў у пераможнай бітве з татарамі пад Лапушнай (каля Вішняўца). У Аршанскай бітве 1514 камандаваў лёгкай конніцай на левым флангу. У 1517 удзельнічаў у паходзе пад Пскоў , а ў 1519 — у баях з маскоўскім войскам каля Крэва . 27 студзеня 1527 г. разам з К. Астрожскім разбіў татараў на р. Альшаніца за г. Канеў. У 1519-21 ваяваў супраць Тэўтонскага ордэна . Камандаваў войскам ВКЛ у вайне супраць Маскоўскай дзяржавы 1534-37 гг . У 1535 г. войска на чале з Ю. Радзівілам і каронным вялікім гетманам Я. Тарноўскім узяло Гомель і Старадуб . У 1530-х гг. разам з канцлерам ВКЛ А. Гаштольдам і жамойцкім старостам Я. Радзівілам уваходзіў у магнацкі трыумвірат, які фактычна кіраваў ВКЛ у час адсутнасці вялікага князя.
Быў адным з багацейшых магнатаў ВКЛ. Валодаў маёнткамі пераважна ў Літве, на Беларусі меў маёнткі Свір , Міхалішкі , Жупраны , Баруны , Геранёны ў Ашмянскім павеце , Індура , Котра, Табола ў Гродзенскім пав., Жырмуны , Дакудава , Сялец і Збляны ў Лідскім павеце, Уселюб і Ліпск у Навагрудскім пав., Вязынь , Налібакі , Камень Харэцкі ў Мінскім пав.
Быў жанаты з Барбарай Кішкай, пасля з Барбарай Коля, з якой меў дачок Ганну і Барбару (вялікая княгіня літоўская і каралева польская), сына Мікалая . Заснавальнік біржанска-дубінкаўскай галіны роду Радзівілаў .