Зборная Беларусі па футболе

Нацыянальная зборная Беларусі па футболе — галоўная футбольная каманда краіны, падпарадкоўваецца Беларускай федэрацыі футбола. Пасля абвяшчэння незалежнасці Беларусі згуляла першую афіцыйную міжнародную гульню супраць зборнай Украіны 28 кастрычніка 1992 года. Да гэтага беларускія футбалісты ўваходзілі ў склад зборнай СССР. Першую перамогу Нацыянальная зборная Беларусі па футболе атрымала ў сустрэчы супраць Люксембурга 12 кастрычніка 1994 года.

 Беларусь
Мянушкі Белыя крылы[1]
Канфедэрацыя УЕФА (Еўропа)
Федэрацыя Беларуская федэрацыя футбола
Галоўны трэнер Карлас Алос
Капітан Яўген Яблонскі
Найбольшая колькасць гульняў Аляксандр Кульчы (102)
Найлепшы бамбардзір Максім Рамашчанка (20)
Хатні стадыён Дынама
Код ФІФА BLR
Форма
Асноўная
форма
Форма
Рэзервовая
форма
Рэйтынг ФІФА
Дзеючы 92 1 (23 лістапада 2017)[2]
Найвышэйшы 36 (люты 2011)
Найніжэйшы 142 (сакавік 1994)
Рэйтынг Эла
Дзеючы 64 (12 чэрвеня 2016)
Найвышэйшы 47 (17 лістапада 2010)
Першая гульня
Літва Літва 1:1 Беларусь Беларусь
(Вільнюс, Літва; 20 ліпеня 1992)
Самая буйная перамога
Беларусь Беларусь 5:0 Літва Літва
(Мінск, Беларусь; 7 чэрвеня 1998)
Беларусь Беларусь 6:1 Таджыкістан Таджыкістан
(Барысаў, Беларусь; 4 верасня 2014)
Беларусь Беларусь 5:0 Сан-Марына Сан-Марына
(Мінск, Беларусь; 8 верасня 2018)
Самае буйное паражэнне
Бельгія Бельгія 8:0 Беларусь Беларусь
(Лёвен, Бельгія; 30 сакавіка 2021)

Беларусь ніколі не выходзіла ў фінальную частку Чэмпіянатаў свету і Еўропы. Аднак, пад кіраўніцтвам выбітнага трэнера Эдуарда Малафеева была вельмі блізкай да ўдзелу ў плэй-оф кваліфікацыі да чэмпіянату свету 2002 года ў Японіі і Карэі, але атрымала паражэнне ў апошняй гульні групавога турніру супраць валійскай зборнай, саступіўшы другую пазіцыю Украіне.

Больш паспяхова Беларусь удзельнічала ў неафіцыйных спаборніцтвах. Так у 2002 годзе зборная перамагла ў прадстаўнічым турніры «LG Cup» з удзелам зборных Расіі, Украіны, Сербіі. У 2004 і 2008 гадах яна таксама перамагла ў міжнародных футбольных турнірах на Мальце.

Гісторыя

правіць

У 2011—2014 гадах галоўным трэнерам зборнай быў Георгій Кандрацьеў, які пачаў выбудоўваць гульню з пяццю абаронцамі. Вынікі зборнай пры Кандрацьеве: +1=2-8 (афіцыйныя гульні) і +8=6-3 (таварыскія).

У чэрвені 2019 года нацыянальную зборную ўзначаліў Міхаіл Мархель, які да таго быў галоўным трэнерам моладзевай зборнай. Пад яго кіраўніцтвам зборная завяршыла адборачны турнір чэмпіянату Еўропы 2020 на 4-м месцы ў групе C, атрымаўшы адзіную перамогу над Эстоніяй (2:1). Увосень 2020 года зборнай гуляла ў лізе C Лігі нацый, дзе няблага выступала ў сваёй групе, аднак два паражэнні ад Албаніі пакінулі Беларусь на другім месцы ў групе і не дазволілі павысіцца ў лігу B. 8 кастрычніка 2020 года Беларусь таксама саступіла Грузіі ў плэй-оф чэмпіянату Еўропы сярод пераможцаў Лігі нацый і канчаткова пазбавілася шанцаў прыняць удзел у рэгіянальным першынстве.

Тым не меней, у снежні 2020 года Мархель быў пакінуты на пасадзе галоўнага трэнера[3]. Пад яго кіраўніцтвам зборнай пачала адбор да чэмпіянату свету 2022, дзе 27 сакавіка 2021 года атрымала валявую перамогу над Эстоніяй (4:2), а 30 сакавіка разгромна саступіла Бельгіі (0:8), што стала набуйнейшым паражэннем у гісторыі зборнай Беларусі. Пасля гэтага 5 красавіка Мархель падаў у адстаўку, адзначыўшы пры гэтым, што «неабходны змены, каб каманда рухалася наперад»[4].

6 красавіка 2021 года выканаўцам абавязкаў галоўнага трэнера стаў памочнік Мархеля Георгій Кандрацьеў[5], які ўжо ўзначальваў зборную ў 2011—2014 гадах. У чэрвені прайшла таварыская сустрэча са зборнай Азербайджана, якую нацыянальная зборная прайграла. Кандрацьеў не перабудаваў гульню і працягнуў гуляць у 5 абаронцаў. У ліпені 2021 года ён быў зацверджаны на пасадзе галоўнага трэнера[6]. У верасні зборная мінімальна прайграла зборнай Чэхіі (0:1), Уэльса (2:3) і Бельгіі (0:1). Гэты час адзначаўся немагчымасцю праводзіць хатнія матчы зборнай у Беларусі з-за абмежаванняў на палёты пасля інцыдэнту з рэйсам Ryanair 4978, таму свае хатнія матчы адбору на чэмпіянат свету зборная Беларусі праводзіла ў расійскай Казані. 8 кастрычніка ў матчы з Эстоніяй (0:2) з-за выяўленага COVID-19 у Кандрацьева зборнай кіраваў яго памочнік Алег Радушка. Ужо 11 кастрычніка ў матчы з Чэхіяй Кандрацьеў вярнуўся ў зборную. Пацярпеўшы ў гэтым матчы паражэнне 0:2, зборная Беларусі давяла серыю паражэнняў да рэкордных сямі матчаў запар.

Хатні стадыён

правіць

Каманда праводзіць свае хатнія гульні на стадыёне «Дынама», які ўмяшчае 22,246 гледачоў, і знаходзіцца ў цэнтральнай часцы Мінска.

Першая афіцыйная гульня на другім стадыёне была праведзена 13 кастрычніка 2007 года ў Гомелі на стадыёне «Цэнтральны», калі Нацыянальная зборная Беларусі праводзіла гульню кваліфікацыі да Еўра 2008 супраць Люксембурга і атрымала адну з самых цяжкіх параз у сваёй гісторыі. Гол Фонса Левека ў кампенсаваны час прынёс перамогу яго камандзе з лікам 1:0. 6 чэрвеня 2009 года зборная згуляла ў Гродна супраць каманды Андоры і атрымала перамогу з лікам 5:1.

З 2013 года, у сувязі з рэканструкцыяй стадыёна «Дынама», зборная праводзіла матчы ў розных гарадах, пераважна на стадыёне «Цэнтральны» ў Гомелі.

У адборы да чэмпіянату Еўропы па футболе 2016 хатняй арэнай зборнай Беларусі з’яўляўся стадыён «Барысаў-Арэна» ў Барысаве.

Цяперашні склад

правіць

Наступныя ігракі былі выкліканыя на ўдзел матчах у рамках Лігі нацый УЕФА супраць зборных Балгарыі (5 верасня 2024) і Люксембурга (8 верасня 2024)[7].

Статыстыка прыведзена станам на 4 верасня 2024 года.

Амплуа Ігрок Год
нараджэння
Матчы Галы Клуб
Бр Павел Паўлючэнка 1998 14 −14   Пахтакор (Ташкент)
Бр Сяргей Ігнатовіч 1992 9 −9   Ардабасы (Шымкент)
Бр Фёдар Лапавухаў 2003 1 0   Дынама (Мінск)
Аб Дзяніс Палякоў 1991 62 2   Крылы Саветаў (Самара)
Аб Кірыл Пячэнін 1997 29 0   Крылы Саветаў (Самара)
Аб Аляксандр Паўлавец 1996 10 0   ФК Арарат-Арменія
Аб Аляксандр Мартыновіч 1987 75 2   Кайрат (Алматы)
Аб Захар Волкаў 1997 17 0   Хімкі
Аб Сяргей Карповіч 1994 11 0   Нёман (Гродна)
Аб Павел Забелін 1995 1 0   Сокал (Саратаў)
Аб Ілья Маскаленчык 2003 0 0   Аланія (Уладзікаўказ)
ПА Макс Эбонг 1999 38 5   Астана
ПА Уладзіслаў Клімовіч 1996 39 1   Дыёшдзьёр (Мішкальц)
ПА Яўген Яблонскі 1995 36 3   Астэрас (Трыпаліс)
ПА Мікіта Корзун 1995 24 0   Елімай (Семей)
ПА Юрый Кавалёў 1993 22 1   Балтыка (Калінінград)
ПА Валерый Грамыка 1997 17 1   Кайрат (Алматы)
ПА Аляксандр Сялява 1992 10 0   Дынама (Мінск)
ПА Кірыл Капленка 1999 9 0   Хімкі
ПА Максім Кірэеў 2004 2 0   Льерс
Нап Іван Бахар 1998 29 2   Дынама (Мінск)
ПА Дзмітрый Анцілеўскі 1997 13 2   Хапаэль (Хайфа)
Нап Герман Баркоўскі 2002 1 0   Дынама (Брэст)
Нап Яўген Шыкаўка 1992 2 0   Карона (Кельцы)
Нап Трафім Мельнічэнка 2006 0 0   Дынама (Мінск)

Нядаўнія выклікі

правіць

Наступныя ігракі выклікаліся ў зборную цягам апошняга года.

Амплуа Ігрок Год
нараджэння
Матчы Галы Клуб Апошні выклік
Бр Максім Плотнікаў 1998 6 −5   Арсенал (Дзяржынск) Ізраіль (12 верасня 2023)
Бр Андрэй Кудравец 2003 2 −5   Дынама (Масква) Чарнагорыя (21 сакавіка 2024)
Бр Канстанцін Рудзянок 1990 0 0 свабодны агент Косава (21 лістапада 2023)
Бр Дзяніс Шпакоўскі 2001 0 0   Мінск Косава (19 чэрвеня 2023)
Аб Ягор Пархоменка 2003 2 0   Нёман (Гродна)
Аб Максім Касараб 2003 0 0   Дынама (Брэст)
Аб Дзяніс Лявіцкі 1997 0 0   Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна)
Аб Глеб Шаўчэнка 1999 16 0   Тарпеда (Масква) Мальта (26 сакавіка 2024)
Аб Сяргей Паліцевіч 1990 45 1   Дынама (Мінск)
Аб Даніла Нячаеў 1999 9 0   Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) Мальта (26 сакавіка 2024)
Аб Леанарда Маскара-Капілевіч 2003 0 0   Севілья Атлетыка Ізраіль (12 верасня 2023)
Аб Ягор Хвалько 1997 0 0   Кяпаз (Гянджа) Косава (19 чэрвеня 2023)
ПА Арцём Быкаў 1992 27 1   Дынама (Мінск) Ізраіль (12 верасня 2023)
ПА Дзмітрый Падстрэлаў 1998 14 1   Дынама (Мінск) Косава (19 чэрвеня 2023)
ПА Арцём Шуманскі 2004 1 0   Арыс (Лімасол) Мальта (26 сакавіка 2024)
ПА Дзмітрый Барадзін 1999 0 0   Кайсар (Кызыларда) Швейцарыя (15 кастрычніка 2023)
ПА Валерый Бачароў 2000 13 0   Урал (Екацярынбург)
ПА Арцём Канцавы 1999 9 1   Урал (Екацярынбург)
Нап Максім Скавыш 1989 33 4   Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) Косава (21 лістапада 2023)
Нап Дзяніс Лапцеў 1991 33 1   Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) Мальта (26 сакавіка 2024)
Нап Павел Савіцкі 1994 28 7   Нёман (Гродна) Ізраіль (12 верасня 2023)
Нап Віталь Лісаковіч 1998 21 5   Балтыка (Калінінград) Ізраіль (12 верасня 2023)
Нап Ягор Карпіцкі 2003 3 0   Крылы Саветаў (Самара) Мальта (26 сакавіка 2024)
Нап Ілья Чарняк 2002 1 0   Дынама (Мінск) Мальта (26 сакавіка 2024)

Галоўныя трэнеры

правіць

Матчы зборнай

правіць

10 апошніх матчаў зборнай

правіць
Дата Стадыён Супернік Лік[s 1] Статус матча Аўтары галоў
16 чэрвеня 2023 Ферэнц Суса, Будапешт, Венгрыя (х)   Ізраіль 1:2 АЧЕ-2024 Эбонг   16'
19 чэрвеня 2023 Ферэнц Суса, Будапешт, Венгрыя (х)   Косава 2:1 АЧЕ-2024 Марозаў   73', Эбонг   75'
9 верасня 2023 Эстадзі Насьяналь, Андора-ла-Велья, Андора (г)   Андора 0:0 АЧЕ-2024
12 верасня 2023 Блумфілд, Тэль-Авіў, Ізраіль (г)   Ізраіль 0:1 АЧЕ-2024
12 кастрычніка 2023 Ферэнц Суса, Будапешт, Венгрыя (х)   Румынія 0:0 АЧЕ-2024
15 кастрычніка 2023 Кібунпарк, Санкт-Гален, Швейцарыя (г)   Швейцарыя 3:3 АЧЕ-2024 Эбонг   61', Палякоў   69', Анцілеўскі   84'
18 лістапада 2023 Ферэнц Суса, Будапешт, Венгрыя (х)   Андора 1:0 АЧЕ-2024 Лапцеў   83'
21 лістапада 2023 Фадыль Вокры, Прышціна, Косава (г)   Косава 1:0 АЧЕ-2024 Анцілеўскі   43'
21 сакавіка 2024 Мардан, Анталья, Турцыя (н)   Чарнагорыя 0:2 ТМ
26 сакавіка 2024 Нацыянальны стадыён, Та-Калі, Мальта (г)   Мальта 0:0 ТМ
  1. Першай паказана колькасць галоў, забітых у браму апанента.
  • х — хатні матч
  • г — матч у гасцях
  • н — матч на нейтральным полі
  • ТМ — таварыскі матч

Гл. таксама

правіць

Крыніцы

правіць
  1. «Белыя крылы» для заўзятараў // svaboda.org
  2. Men's RankingFIFA, 2017. Праверана 25 лістапада 2017.
  3. Мархель остался во главе футбольной сборной Беларуси
  4. Футбол. Михаил Мархель: беру ответственность за поражение в Бельгии на себя(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 кастрычніка 2021. Праверана 19 кастрычніка 2021.
  5. Георгий Кондратьев назначен и.о. главного тренера сборной Беларуси
  6. Георгий Кондратьев утвержден в должности главного тренера сборной Беларуси
  7. "Вызов в национальную сборную Беларуси". АБФФ(руск.). 2024-08-26. Праверана 2024-09-04.

Спасылкі

правіць