У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Дынама.

«Дынама-Брэст» — беларускі футбольны клуб з горада Брэст. Заснаваны ў 1960 годзе. Трывалы ўдзельнік усіх суверэнных чэмпіянатаў Вышэйшай лігі чэмпіянату Беларусі з яе заснавання ў 1992 годзе. Чэмпіён Беларусі (2019), бронзавы прызёр (1992), 3-кратны ўладальнік Кубка Беларусі (2007, 2017, 2018), 3-кратны ўладальнік Суперкубка Беларусі (2018, 2019, 2020). Першы і адзіны беларускі футбольны клуб які двойчы раз запар перамагаў у Кубке Беларусі па футболе.

На працягу апошніх трох гадоў самы наведваемы клуб Беларусі, адзін з самых папулярных клубаў Беларусі^[1]^[2].

Назвы клубаПравіць

1960—1972: «Спартак»
1973—1975: «Буг»
1976—2011: «Дынама»
2012: «Брэст»
з 26 лістапада 2012 года: «Дынама-Брэст»^[3]

ЭмблемыПравіць

Гісторыя эмблем «Дынама-Брэст»
2013—2016
з 2017 года

ГісторыяПравіць

Брэсцкі футбольны клуб быў заснаваны ў 1960 годзе пад імем "Спартак" і дэбютаваў у другім дывізіёне чэмпіянату СССР (клас "Б"). З часу свайго стварэння каманда некалькі разоў мяняла назву. Да 1972 года яна называлася "Спартак". З 1973 па 1975 - "Буг". А з 1976 - "Дынама" (акрамя сезона-2012, калі каманда называлася "Брэст").

У саюзныя часы каманда вялікую частку часу выступала ў трэцім дывізіёне першынства СССР і з'яўлялася моцным серадняком. Брэсцкае "Дынама" ў савецкія гады мела цесныя сувязі з мінскім "Дынама" (паколькі абодва клубы былі звязаны са спартыўным таварыствам "Дынама") і часта прымала маладых гульцоў мінскай каманды на правах арэнды.

У 1992 годзе дынамаўцы дэбютавалі ў чэмпіянаце Беларусі. І адразу ж апынуліся на п'едэстале, заваяваўшы бронзавыя медалі. Але потым Дынама Брэст у нацыянальным першынстве было серадняком. У апошнія гады з’яўляецца адным з флагманаў беларускага футболу: 3-кратны ўладальнік Кубка Беларусі (2007, 2017, 2018), 3-кратны ўладальнік Суперкубка Беларусі (2018, 2019, 2020), чэмпіён Беларусі (2019).

У часы БССР/СССРПравіць

У СССР каманда чатыры сезоны выступала ў першай лізе (1960-62, да рэарганізацыі, і адзін сезон у 1969 годзе), увесь астатні час — у другой лізе (клас "А"), з рознымі камандамі заходніх рэспублік СССР і РСФСР.

1960-1972: "Спартак»Правіць

Клуб у 1960 – у год заснавання - далучыўся да Савецкага класа В (ліга другога ўзроўню). Разам з ім яшчэ чатыры футбольных калектываў Беларусі былі ўключаныя ў першую зону класа "Б": Ураджай (футбольны клуб, Мінск) (цяпер не існуе), Чырвоны сцяг (Віцебск), Хімік (Магілёў), Лакаматыў (Гомель).

Пасля сезону 1962 года клуб пераведзены на ранг ніжэй, у выніку рэарганізацыі лігі. Двойчы ў 1964 і 1967 гадах клуб быў блізкі да прасоўвання ў лігу вышэй, але абодва разы прайграў фінальны раўнд. З трэцяй спробы ў 1969 годзе трапіў ў другую па рангу лігу СССР, але ў наступным годзе зноў апусціўся на трэці ўзровень з-за рэарганізацыі лігі.

У 1969 годзе выступ брэсцкіх спартсменаў быў лепшым у іх гісторыі ў Кубку СССР. Яны атрымалі перамогі з аднолькавым лікам - 1: 0 – з Дынама (Батумі) і Будаўніком (Ашгабад) (цяпер – Капетдаг (Ашгабад)). Больш цяжкім быў матч у г. Фрунзе супраць "Алгі". Пасля асноўнага і дадатковага часу лік заставаўся нічыйным - 2:2. На наступны дзень каманды зноў выйшлі на поле. "Спартак" выйграў у гаспадароў поля - 2: 0.

У 1/16 фіналу кубка СССР Спартак (Брэст) прымаў ленінградскі "Зеніт". Матч адбыўся 22 траўня ў Берасці. На стадыёне прысутнічала 12 тысяч гледачоў - больш, чым змяшчалі трыбуны. Гэта рэкордная наведвальнасць брэсцкага стадыёна. Значна больш высокаму класу гасцей спартакаўцы супрацьпаставілі самаадданасць і азарт, але стрымлівалі атакі ленінградцаў толькі да 60-й хвіліны. Памылкі абаронцаў прывялі да двух галоў. Мяч у адказ Кандулінскага не выратаваў берасцейцаў. "Зеніт" адбіў штурм, зроблены спартакаўцамі на зыходзе сустрэчы, і выйшаў у 1/8 фіналу^[4].

У занальных матчах 4 зоны гулялі каманды, якія выступалі ў чэмпіянаце СССР 1969 года ў 4 падгрупе другой групы класа "А". Усяго было 4 зоны, у кожнай з якіх быў свой фінал і пераможца. Пераможца кожнай з зон выходзіў у 1/16 кубка СССР.

Дата	Стадыя	Каманда 1	Лік	Каманда 2
23.03.1969	1/4 зоны 4	Дынама (Батумі)	0:1	Спартак (Брэст)
28.03.1969	1/2 зоны 4	Будаўнік (Ашгабад)	0:1	Спартак (Брэст)
19.04.1969	фінал зоны 4	Алга (Фрунзэ) (Бішкек)	2:2 д.ч.	Спартак (Брэст)
20.04.1969	фінал зоны 4, перагулёўка	Алга (Фрунзе)	0:1	Спартак (Брэст)
22.05.1969	1/16	Спартак (Брэст)	1:2	Зеніт (Ленінград)

З 1970 года і да канца савецкай эпохі клуб выступаў у савецкай лізе трэцяга ўзроўню.

1973—1975: «Буг»Правіць

Каманда была перададзена Брэсцкаму электрамеханічнаму заводу і атрымала назву "Буг". У 1973 годзе не пайшло на карысць і новаўвядзенне - пасляматчавыя пенальці. Дзевяць разоў каманда завяршала матчы ўнічыю, але ў шасці выпадках гульцы няўдала выконвалі серыі 11-метровых удараў.

1976—1991: «Дынама»Правіць

Каманда з Брэста была перададзена спортаграмадству "Дынама" і стала базавай для ФК Дынама Мінск. Галоўнай задачай калектыву стала падрыхтоўка рэзерву для флагмана беларускага футбола. З Мінска прыехаў вядомы футбаліст, заслужаны майстар спорту Эдуард Малафееў. Ён правёў з камандай толькі падрыхтоўчы перыяд, але плён працы выявіліся ўжо падчас чэмпіянату краіны.

Дынамаўцы атрымалі шэраг перамог, у тым ліку самую буйную над "Магарэлі" (Чытаура) - 6:1 і доўгі час адставалі толькі на адзін бал ад лідара. Перамогі ў апошніх матчах першага круга вывелі "Дынама" на трэцяе месца. У другім крузе, выступаючы дома, берасцейцы гулялі яшчэ больш паспяхова: 3:0, 4:0, 4:1, 5:4. Але Дынама Брэст замацавала за сабой статус хатняй каманды - у дзевятнаццаці выязных матчах атрымала толькі чатыры перамогі, дома – шаснаццаць. Лёс першага месца вырашыўся за некалькі тураў да фінішу. "Гурыя" датэрмінова забяспечыла сабе перамогу ў занальным турніры. Берасцейцы ўпэўнена правялі апошнія гульні і выйшлі на другое месца, адстаўшы ад пераможцы толькі на два балы.

Футбаліст брэсцкага Дынама Васіль Курылаў на працягу трох месяцаў 1978 года забіў тры галы прамым ударам з вуглавога^[5].

У 1979 у чэмпіянаце была рэкордная для каманды серыя з 16 матчаў, у якіх берасцейцы не трывалі паразаў (пры 13 перамогах) з рознасцю мячоў 33-6. Да 35-га тура берасцейцы ўпэўнена займалі другое месца і, мабыць, былі гатовыя паспрачацца за першынство са cмаленскай "Іскрай". Але было разгромнае паражэнне ў Бранску (0:4), што пагоршылася выдаленнем берасцейца Н. Сыціка. У канцы чэмпіянату з "Дынама" зраўняўся іванаўскі "Тэкстыльшчык", які па выніку асабістых сустрэч абышоў берасцейцаў. У выніку: Дынама Брэст заняла трэцяе месца, прапусціўшы наперад "Іскру" са Смаленску і іванаўскі "Тэкстыльшчык". У 1979 годзе выдатна правёў сезон капітан каманды А. Леванькоў, самы трапны футбаліст берасцейцаў (20 галоў).

Таварыскі матч з Алімпійскай зборнай СССР-88Правіць

Дагэтуль застаецца загадкай, чаму напярэдадні Алімпіяды-88, зборная СССР вырашыла згуляць з серадніком трэццяга дывізіёна СССР – Дынама Брэст. 7 мая 1988 адбыўся матч паміж алімпійскай зборнай СССР і Дынама Брэст.

Зборная СССР, якая накіроўвалася на Алімпіяду-88 як фаварыт турніру, не спрабавала гуляць у поўную сілу, атрымліваючы пры гэтым траўмы. Тым не менш, небяспечныя моманты ўзнікалі каля брамы Дынама пастаянна. Але калі толькі мяч з брэсцкімі гульцамі перасякаў палову поля і пачыналася атака на браму зборнай СССР, роў стадыёна чуў нават суседні горад з Брэстам -польскі Тэрэспаль. Першы тайм скончыўся нечакана - 0:0. Другі тайм быў больш вострым, атакі футбалістаў станавіліся ўсё больш напорысцей. І ў сярэдзіне другога тайма пасля вытанчанай падачы, футбаліст брэсцкага "Дынама" Генадзь Кудзей забівае гол Дзмітрыю Харыну, у браму зборнай СССР! 1:0. Тое, што адбывалася на стадыёне, немагчыма было перадаць словамі! Увесь стадыён проста падскочыў са сваіх месцаў! Людзі, якія нават не ведалі адзін аднаго абдымаліся, радасьць заўзятараў было такім шчырым і гучным, што акрамя захопленых крыкаў не было чуваць нічога. Прычым пляскалі нават тыя, хто быў на дрэвах. Пасля фінальнага свістка лік на табло так і застаўся нязменным. Брэст перамог! Праз чатыры месяцы, на Алімпіядзе ў Сеуле, у фінальным матчы супраць зборнай Бразіліі, зборная СССР узяла золата Алімпіяды, выйграўшы пры гэтым 2:1.^[6]

У часы Рэспублікі БеларусьПравіць

Расклад перад першым чэмпіянатам Рэспублікі Беларусь па футболеПравіць

Перад стартам новага самастойнага чэмпіянату Беларусі, ён ужо адставаў па ўсіх параметрах ад чэмпіянатаў Украіны і Расіі, і выглядаў у параўнанні з імі не вельмі канкурэнтаздольным. У апошнім чэмпіянаце СССР (Вышэйшая ліга) было 6 клубаў з Украіны: ФК Чарнаморац Адэса, ФК Дынама Кіеў, Дніпро, ФК Шахцёр Данецк, Металург (Запарожжа), Металіст (Харкаў), 6 клубаў з Расіі: ФК ЦСКА Масква, ФК Спартак Масква, ФК Тарпеда Масква, ФК Дынама Масква, Спартак (Уладзікаўказ), ФК Лакаматыў Масква. З гэтых клубаў маглі быць сфармаваныя канкурэнтныя чэмпіянаты.

З беларускіх клубаў у савецкі час толькі ФК Дынама Мінск гуляў у Вышэйшай лізе чэмпіянату СССР. Наступнымі пасля мінскіх дынамаўцаў былі клубы з трэцяй па значнасці лігі СССР, якая дарэчы была падзелена на 8 зон. Беларускія клубы і ў сваёй зоне 5 трэцяй лігі былі "сярэднімі камандамі". У апошні раз у другой па значнасці лізе СССР ФК Дняпро Магілёў удзельнічаў у 1983 годзе. Дынама (Мінск) з першых каманд СССР узору 1982-1987 гг. да канца распаду СССР была "сярэдняй" камандай. Дынама Брэст пачынаючы з 1976 года выкарыстоўваўся як рэзерв для Дынама Мінск, часта падчас чэмпіянату з Дынама Брэст адклікаліся лепшыя футбалісты ў Дынама Мінск, што ўплывала на згулянасць і выніковае месца берасцейцаў.

Дынама Мінск напярэдадні першага суверэннай чэмпіянату Рэспублікі Беларусь 1992 года выглядала відавочным лідэрам. Да каманды з вышэйшай лігі СССР, якая толькі ўчора змагалася з ФК Дынама Кіеў, ФК Спартак Масква, дадаліся сераднякі і аўтсайдэры буфернай зоны трэцяй па значнасці лігі чэмпіянату СССР: ФК Дняпро Магілёў, ФК Дынама Брэст, Хімік (Гродна), КІМ (Віцебск), каманда з рэспубліканскай зоны чацвёртай па значнасці лігі чэмпіянату СССР: Гомсельмаш, і каманды чэмпіянату БССР (у сістэме ліг савецкага футбола меў статус спаборніцтва калектываў фізічнай культуры).

Фарміраванне першага беларускага чэмпіяната па футболе 1992:

Парадак	Каманда	Папярэдні турнір	Месца ў папярэднім турніры	Ранг дывізіёна
1	ФК Дынама Мінск	Вышэйшая ліга чэмпіяната СССР па футболе	8 з 16	1
2	ФК Дняпро Магілёў	Чэмпіянат СССР па футболе (другая ліга, захад)	12 з 22	3
3	ФК Дынама Брэст	Чэмпіянат СССР па футболе (другая ліга, захад)	16 з 22	3
4	КІМ Віцебск	Чэмпіянат СССР па футболе (другая ліга, захад)	20 з 22	3
5	Хімік Гродна	Чэмпіянат СССР па футболе (другая ліга, захад)	22 з 22	3
6	Гомсельмаш	Чэмпіянат СССР па футболе (другая ніжэйшая ліга, 6 зона)	16 з 22	4
7	Металург Маладзечна	Чэмпіянат БССР па футболе	1 з 16	5
8	ФК Тарпеда Магілёў	Чэмпіянат БССР па футболе	2 з 16	5
9	СКБ Віцебск	Чэмпіянат БССР па футболе	3 з 16	5
10	ФК Тарпеда Мінск	Чэмпіянат БССР па футболе	4 з 16	5
11	ФК Шахцёр Салігорск	Чэмпіянат БССР па футболе	5 з 16	5
12	Будаўнік (Старыя Дарогі)	Чэмпіянат БССР па футболе	6 з 16	5
13	Трактар (Бабруйск)	Чэмпіянат БССР па футболе	9 з 16	5
14	БелАЗ (Жодзіна)	Чэмпіянат БССР па футболе	10 з 16	5
15	Абутнік (Ліда)	Чэмпіянат БССР па футболе	11 з 16	5
16	Ведрыч	не ўдзельнічала ў вышэйназваных лігах	-	-

1992—2011: «Дынама» (Бронзавыя медалі, матч з “Нёман”, першы Кубак)Правіць

У 1992 годзе дынамаўцы дэбютавалі ў чэмпіянаце Беларусі. І адразу ж апынуліся на п'едэстале, заваяваўшы бронзавыя медалі.^[7]

У 18-м туры 25 жніўня 1996 года ў складзе "Дынама" ў хатнім паядынку супраць "ФК Маладзечна" (1:1) Упершыню з'явіўся (выйшаў на замену замест абаронцы Вольскага, на 86-й хвіліне сустрэчы) у будучыні лепшы снайпер каманды Раман Васілюк (ва ўзросце 17 гадоў 276 дзён). Пасля чаго Раман Васілюк стаў сталым лепшым бамбардзирам каманды, і 1999 годзе за вялікія тады грошы для беларускага чэмпіяната - 300 тыс. даляраў ЗША - перайшоў у ФК Славія Мазыр.

У 2002 годзе, з тура 18-га каманду трывала прымацавала да 10-й пазіцыі і яна ў сілу турнірнай сітуацыі ніякім чынам не магла змяніць свайго статусу. Затое берасцейцы паўдзельнічалі ў размеркаванні "залатых" узнагарод. Гродзенскаму "Нёману", каб стаць чэмпіёнам і пазбегнуць "залатога" матчу з БАТЭ, неабходная была перамога ў апошняй выязной гульні ў Брэсце. Аднак берасцейцы ўперліся і, адказаўшы на выніковы стрэл Тарашчыка, дакладным ударам Дзянісені, здолелі захаваць нічыйны зыход. З прыкрасці галоўны трэнер гродзенцаў Сяргей Саладоўнікаў назваў Брэст "футбольнай вёскай". Трэнер нездарма адчуваў нядобрае - у дадатковым матчы за "золата" перамога дасталася барысаўскаму БАТЭ.

У 2006 годзе у кубке Беларусі па футболе берасцейцы стартавалі выязным матчам у 1/4 Кубка краіны з "Шахцёрам". У першай гульні дзякуючы ўдарам Мазалеўскага ( 5, пас - Гагінашвілі) і Сокала (75) дынамаўцы святкавалі вікторыю. Праз чацвёра сутак у гульні ў адказ у сябе дома берасцейцы разграмілі "Шахцёр" – 4:1 (Мазалеўскі – 49, 90, Козак – 67, Гагінашвілі - 68) і чацвёрты раз у сваёй гісторыі выйшлі ў паўфінал Кубка краіны. У паўфінале Кубка жэрабя звёў два клубы, якія маюць зуб адзін на аднаго яшчэ з саюзных часоў- "Дынама" і " Нёман". Берасцейцы ва ўпартай барацьбе здолелі выйсці ў фінал, згуляўшы ўнічыю дома - 2:2 (Гагінашвілі – 13, Мазалеўскі – 49) і атрымаўшы перамогу ў драматычным матчы ў Гародні - 1:2 (Мазалеўскі – 87, 92+). Дзмітрый Мазалеўскі усталяваў два кубкавых рэкорду. Ён забівае ў 6-ці матчах запар (9 галоў). Да яго ніхто ў плыні аднаго розыгрышу не забіваў так шмат.

Дата	Стадыя	Каманда 1	Лік	Каманда 2
10 жніўня 2006	1/16	Смаргонь (Д2)	0:0 (5:6 ^пен.)	Дынама (Брэст)
20 верасня 2006	1/8	Дынама (Брэст)	4:1	Лакаматыў (Мінск)
4 кастрычніка 2006	1/8	Лакаматыў (Мінск)	1:3	Дынама (Брэст)
1 красавіка 2007	1/4	Шахцёр (Салігорск)	0:2	Дынама (Брэст)
5 красавіка 2007	1/4	Дынама (Брэст)	4:1	Шахцёр (Салігорск)
10 красавіка 2007	1/2	Дынама (Брэст)	2:2	Нёман (Гродна)
2 мая 2007	1/2	Нёман (Гродна)	1:2	Дынама (Брэст)

Фінал адбыўся 27 мая ў Мінску ў трыццаціградусную спякоту ў шэсць гадзін вечара і завяршыўся драматычнай перамогай берасцейцаў.

Фаварытам пары разглядаліся барысаўчане, якія з'яўляюцца на той момант больш класнай камандай, чэмпіёнам і аднаасобным лідарам першынства. Аднак берасцейцы збянтэжылі спаборніка тым, што за кошт выдатнай хуткасці аператыўна пераводзілі мяч да штрафной БАТЭ. У цэлым, гэта была гульня роўных сапернікаў, перамагчы мог кожны - усё звялося да адзінаццаціметровых удараў. "Дынама" першымі прамахнуліся, а затым брамнік "Дынама" Цыгалка ўзяў два мячы.

27 мая 2007	Дынама (Брэст)	0:0 (пен. 4:3)	БАТЭ (Барысаў)	Стадыён: Дынама, Мінск Гледачоў: 9500 Суддзя: А.Чабыкін (Мінск)

У 2011 годзе брэсцкі стадыён у тройцы самых наведвальных стадыёнаў краіны, але лічба сярэдняй наведвальнасці (каля 3 тысяч гледачоў на матчы) у параўнанні з мінулым годам упала на паўтысячы.

2012: «Брэст»Правіць

У пачатку 2010-х гадоў каманда сутыкнулася з фінансавымі цяжкасцямі. У канцы 2011 года каманда змяніла назву пасля таго, як БФСТ "Дынама" павысіла стаўку аплаты за права карыстання брэндам "Дынама" ў 6,5 разоў^[8]. У пачатку 2012 года кіраўніцтвам клуба было зацверджана новая назва "Брэст" ^[9].

2012—2015: Дынама БрэстПравіць

У лістападзе 2012 года каманда вярнулася да старой назвы, зарэгістраваўшыся як "Дынама-Брэст". У 2015, па прызнанні галоўнага трэнера, некаторыя гульцы былі вымушаныя падпрацоўваць пасля трэніровак гандлем, грузчыкамі і рамонтам дамоў^[10]. Перад пачаткам чэмпіянату 2016 года паведамлялася аб магчымым пераходзе каманды з вышэйшай у першую лігу, аднак дапамога Брэсцкага аблвыканкама дазволіла пагасіць частку даўгоў і заявіцца ў вышэйшую лігу^[11]. Паколькі многія гульцы ўжо пакінулі каманду, да выступленняў актыўна прыцягвалі гульцоў з іншых каманд Брэсцкай вобласці і з дубля «Дынама»^[12].

2016-2020 (Фінансы, Марадона, кубкі, чэмпіёнства)Правіць

Улетку 2016 года каманда перайшла пад кантроль зарэгістраванай у Аб'яднаных Арабскіх Эміратах кампаніі "Sohra Overseas". Першапачаткова новым уладальнікам клуба быў прадстаўлены "Шэйх Поль Даэр" ^[13]. Неўзабаве было абвешчана, што ўладальнікам кампаніі і клуба з'яўляецца ураджэнец Брэсцкай вобласці Аляксандр Зайцаў^[14]. У 2018 годзе Зайцаў так ахарактарызаваў куплю:

У дзяцінстве заўзеў за брэсцкае "Дынама". Калі некалькі гадоў таму клуб мог стаць банкрутам і вылецець з вышэйшай лігі чэмпіянату Беларусі, мне стала крыўдна за такое становішча спраў. Гэта была даніна дзяцінству, калі хочаце.^[14]

Другі раз дынамаўцы атрымалі перамогу ў Кубку Беларусі па футболе праз 10 гадоў, у 2017 годзе. Вырашальны паядынак адбыўся 28 траўня ў Гродне. Шахцёр (Салігорск) адкрыў лік у сярэдзіне другога тайма. Дынамаўцы аднавілі раўнавагу на 82-й хвіліне дзякуючы дакладнаму ўдару Аляксея Легчыліна. У дадатковыя 30 хвілін лічбы на табло не змяніліся. У серыі пасляматчавых адзінаццаціметровых ніхто не хацеў саступаць. Дзевятнаццаць стрэлаў з абодвух бакоў апынуліся трапнымі. Дваццатым да "кропкі" выйшаў абаронца "Шахцёра" Аляксей Янушкевіч і не здолеў перайграць галкіпера Жэрэмі Малерба.

15 мая 2018 года старшынёй праўлення клуба стаў Дыега Марадона. Кантракт з клубам быў разлічаны на тры гады. Аргентынец павінен быў займацца пытаннямі стратэгічнага развіцця клуба, а таксама ўзаемадзейнічаць з усімі яго структурнымі падраздзяленнямі, уключаючы дзіцячую акадэмію. Аднак з ліпеня Марадона не прыязджаў у Беларусь.

У трэці раз берасцейцы заваявалі Кубак Беларусі па футболе у 2018 годзе. Фінал адбыўся 19 траўня на магілёўскім стадыёне "Спартак" з ФК БАТЭ. Барысаўчане двойчы вялі ў ліку, але дынамаўцы дзякуючы галам Арцёма Мілеўскага і Джоэля Фамее аднаўлялі раўнавагу. А на 89-й хвіліне Павел Няхайчык прынёс берасцейцам перамогу-3:2. Упершыню ў гісторыі турніру адной з каманд атрымалася заваяваць ганаровы трафей два года запар.

24 лістапада 2019 года ў 29-м туры чэмпіянату Беларусі берасцейцы на сваім полі перамаглі «Віцебск» з лікам 1:0. У год тысячагоддзя Брэста «Дынама» датэрмінова заваявала залатыя медалі і першы чэмпіёнскі кубак у гісторыі клуба.

ДасягненніПравіць

СССР/БССРПравіць

1/16 Кубка СССР 1969 года.
Трэцяе месца ў першай зоне 2-й лігі (трэці па рангу дывізіён у СССР), выйграўшы пераходны матч патрапілі ў першую лігу ў 1968 годзе.
Другое месца ў першай зоне 2-й лігі ў 1976 годзе.

БеларусьПравіць

Чэмпіянат Беларусі

Чэмпіён Беларусі (1): 2019
Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 1992

Кубак Беларусі

Уладальнік Кубка Беларусі (3): 2007, 2017, 2018
Фіналіст: 2020

Суперкубак Беларусі

Уладальнік Суперкубка Беларусі (3): 2018, 2019, 2020

Чэмпіянат Беларусі сярод дублёраў

Срэбны прызёр (3): 2004, 2017, 2018
Бронзавы прызёр: 2006

Узаемаадносіны з іншымі клубамі (у тым ліку дэрбі)Правіць

Дынама-Брэст
Дынама-Брэст
Поўная назва	Установа спорта і турызма «Дзяржаўны футбольны клуб „Дынама-Брэст“»
Мянушкі	“Брэсты”, “Паўднёўцы”, “Бела-блакітныя”, “Берасцейцы”
Заснаваны	1960
Горад	Брэст, Беларусь
Стадыён	ДАСК «Брэсцкі»; Умяшчальнасць: 10169
Ген. дырэктар	Эрнест Нікалайчук
Галоўны трэнер	Сяргей Кавальчук
Капітан	Эдгар Аляхновіч
Чэмпіянат	Вышэйшая ліга
2020	4 месца
Сайт	Афіцыйны сайт
Асноўная; форма	Гасцявая; форма

“Дынама-Брэст” – ФК Нёман ГроднаПравіць

Прынцыповае суперніцтва ёсць у Дынама (Брэст) з Нёман (Гродна). Гульні абодвух каманд іменуюцца “Заходнім дэрбі”. Суперніцтва складаецца не толькі па тэрытарыяльнаму прынцыпу: Гродна і Брэст знаходзяцца на захадзе Беларусі і сталыя удзельнікі Чэмпіяната Беларусі па футболе; але з-за матчу сезону 2002 года, калі Дынама (Брэст) і Нёман (Гродна) гулялі паміж сабой у межах чэмпіяната Беларусі па футболе. Тады Дынама (Брэст) знаходзілася ў сярэдзіне табліцы і не вырашала ніякіх задач, а Нёман (Гродна) наадварот – упершыню ў гісторыі - прэтэндаваў на перамогу ў чэмпіянаце і на працягу чэмпіяната ішоў на першым месцы. Дынама (Брэст) паказала прыцыповы спартовы прынцып і згуляла з Нёман (Гродна) у нічыю – 1:1, “дзякуючы” гэтаму Нёман (Гродна) і Батэ (Барысаў) набралі аднолькавую колькасць балаў, быў назначаны залаты матч чэмпіяната Беларусі па футболе 2002 года ў якім у дадатковы час Батэ (Барысаў) перамог гарадзенцаў з “Нёмана” - 1:0, Батэ (Барысаў) стаў чэмпіёнам, а “Нёман” (Гродна) заняў толькі другое месца ў добра праведзеным сезоне. Нёман (Гродна) і па цяперашні час не можа пераадолець гэта дасягненне.

Заўзятары (Ультрас)Правіць

ГОРАД НАД БУГАМПравіць

Перад пачаткам кожнага матча футбалісты “Дынама-Брэст” падыходзяць да сектара фанатаў і перакрыкваюцца лозунгам-поклічам “Горад над Бугам”, пры гэтым астатнія сектары пры наяўнасці заўзятараў “Дынама-Брэста” далучаюцца да пераклічкі.

ЗОРНАЕ НЕБАПравіць

На працягу матча з удзелам ФК “Дынама-Брэст”, асабліва ў хатніх матчах, у цёмны час сутак, заўзятары і фанаты ажыццяўляюць пераклічку “Горад над Бугам” ці “рус. Вперёд, Дінамо” (ці “Толькі, Дынама”) з узняццем угару прадмета, які дае святло (звычайна, мабільны тэлефон з уключаным ліхтарыкам).

Цяперашні складПравіць

Станам на ліпень 2021 года, згодна з афіцыйным сайтам клуба^[15].

№	Пазіцыя	Імя	Год нараджэння
1	Бр	Арцём Дзенісенка	1999
16	Бр	Міхаіл Казакевіч	2002
25	Бр	Раман Сцяпанаў	1991

3	Аб	Ян Эманюэль Афі	1995
13	Аб	Артур Слабашэвіч	1989
18	Аб	Уладзімір Шчэрба	1986
19	Аб	Вадзім Мілюцін	2002
32	Аб	Уладзіслаў Ясюкевіч	1994
88	Аб	Сяргей Усеня	1988

7	ПА	Валерый Патароча	1996
8	ПА	Сяргей Ціханоўскі	1990
15	ПА	Франк Нунке	1997

№	Пазіцыя	Імя	Год нараджэння
17	ПА	Павел Сядзько	1998
23	ПА	Эдгар Аляхновіч	1987
27	ПА	Мухтар Санусі	2002
29	ПА	Яраслаў Арашкевіч	2000
59	ПА	Аляксандр Ануфрыеў	1995
77	ПА	Сяргей Шапавал	1990

9	Нап	Станіслаў Беленькі	1998
10	Нап	Аляксандр Шасцюк	2002
89	Нап	Сяргей Лынько	1989
90	Нап	Васіль Журневіч	1995
99	Нап	Яўген Юдчыц	1996

Рэзервовы складПравіць

№	Пазіцыя	Імя	Год нараджэння
	Бр	Аляксей Васільеў	2004
	Бр	Мікалай Дыганаў	2005
	Бр	Міхаіл Пугачоў	2003
	Бр	Арцём Суганяеў	2003

	Аб	Руслан Аляхновіч	2001
	Аб	Дзмітрый Болбат	2002
	Аб	Кірыл Нехін	2001
	Аб	Арцём Сядзько	2003
	Аб	Максім Троц	2003
	Аб	Яўген Юхімук	2002

11	ПА	Максім Лотыш	2001

Пазіцыя	Імя	Год нараджэння
ПА	Юрый Гарбуноў	2001
ПА	Уладзіслаў Дарашэнка	2003
ПА	Максім Казловіч	2000
ПА	Дзяніс Макарчык	2003
ПА	Яўген Машагін	2000
ПА	Уладзіслаў Сугак	2002
ПА	Аляксандр Фісюк	2003

Нап	Глеб Бродка	2004
Нап	Павел Сацук	2003
Нап	Ігар Татарчук	2001
Нап	Данііл Шпакоўскі	2003

Трэнерскі штабПравіць

Сяргей Кавальчук (нар. 1973) — галоўны трэнер
Андрэй Пракапюк (нар. 1978) — старшы трэнер
Дзмітрый Мазалеўскі (нар. 1985) — старшы трэнер
Уладзімір Селькін (нар. 1972) — трэнер брамнікаў
Міхаіл Літвінчук (нар. 1980) — галоўны трэнер дубля

Статыстыка выступленняўПравіць

Чэмпіянат і Кубак БеларусіПравіць

Сезон	Ліга	М	Г	В	Н	П	Галы	Ачкі	Кубак	Заўвагі
1992	Першая (Д1)	3	15	8	3	4	21–10	19	Паўфінал
1992–93	Першая (Д1)	7	32	13	9	10	33–29	35	1/8 фіналу
1993–94	Першая (Д1)	8	30	11	9	10	30–29	31	Паўфінал
1994–95	Першая (Д1)	10	30	9	10	11	33–33	28	1/8 фіналу
1995	Першая (Д1)	10	15	5	2	8	27–32	17	1/8 фіналу
1996	Першая (Д1)	10	30	7	11	12	39–43	32	Чвэрцьфінал
1997	Першая (Д1)	7	30	12	6	12	44–52	42	1/8 фіналу
1998	Вышэйшая (Д1)	9	28	12	2	14	40–40	38	1/8 фіналу	Змена назваў ліг
1999	Вышэйшая (Д1)	7	30	14	4	12	59–52	46	Чвэрцьфінал
2000	Вышэйшая (Д1)	10	30	10	4	16	37–51	34	1/8 фіналу
2001	Вышэйшая (Д1)	11	26	8	5	13	26–38	29	Паўфінал
2002	Вышэйшая (Д1)	10	26	8	8	10	25–26	32	1/8 фіналу
2003	Вышэйшая (Д1)	11	30	5	12	13	21–49	27	1/16 фіналу
2004	Вышэйшая (Д1)	8	30	10	9	11	39–41	39	1/8 фіналу
2005	Вышэйшая (Д1)	8	26	11	3	12	39–33	36	Чвэрцьфінал
2006	Вышэйшая (Д1)	9	26	8	7	11	17–31	31	Пераможца
2007	Вышэйшая (Д1)	12	26	6	8	13	23–31	25	1/8 фіналу
2008	Вышэйшая (Д1)	6	30	13	8	9	40–34	47	1/16 фіналу
2009	Вышэйшая (Д1)	5	26	10	8	8	30–24	38	1/16 фіналу
2010	Вышэйшая (Д1)	5	33	12	10	11	48–40	46	Чвэрцьфінал
2011	Вышэйшая (Д1)	10	33	8	11	14	38–46	35	Чвэрцьфінал
2012	Вышэйшая (Д1)	8	30	8	5	17	27–38	29	Чвэрцьфінал
2013	Вышэйшая (Д1)	8	32	11	7	14	32–41	40	1/8 фіналу
2014	Вышэйшая (Д1)	11	32	7	5	20	29–68	26	Паўфінал
2015	Вышэйшая (Д1)	12	26	7	3	16	23–42	24	1/8 фіналу
2016	Вышэйшая (Д1)	8	30	11	7	12	38–38	40	Пераможца
2017	Вышэйшая (Д1)	4	30	14	9	7	47–26	51	Пераможца
2018	Вышэйшая (Д1)	6	30	14	10	6	52–30	52	1/8 фіналу
2019	Вышэйшая (Д1)	1	30	23	6	1	70–22	75	Фіналіст
2020	Вышэйшая (Д1)	4	30	17	3	10	63–40	54	1/8 фіналу

Міжнародныя кубкіПравіць

Сезон	Кубак	Раўнд		Першыя матчы	Адказныя матчы	Вынік
2007—2008	Кубак УЕФА	1 к/р	Металург (Ліепая)	1:1 (Г)	1:2 (Х)	2:3
2017—2018	Ліга Еўропы	2 к/р	Альтах	1:1 (Г)	0:3 (Х)	1:4
2018—2019	Ліга Еўропы	2 к/р	Атрамітас (Афіны)	4:3 (Х)	1:1 (Г)	5:4
2018—2019	Ліга Еўропы	3 к/р	Апалон (Лімасол)	0:4 (Г)	1:0 (Х)	1:4
2020—2021	Ліга чэмпіёнаў	1 к/р	Астана (Нур-Султан)	6:3 (Х)
		2 к/р	Сараева	2:1 (Х)
		3 к/р	Макабі (Тэль-Авіў)	0:1 (Г)
2020—2021	Ліга Еўропы	плэй-оф	Лудагорац (Разград)	0:2 (Х)